W pozostałych przypadkach jurysdykcji offshore, których międzynarodowe status quo nie uległo zmianie i które konsekwentnie nie podpisują umów o wymianie informacji w sprawach podatkowych z państwami UE, szerokie wykorzystywanie instytucji powiernictwa pozwala całkowicie anonimowo oraz w zgodzie z lokalnym ustawodawstwem prowadzić niemal każdy biznes.
Do kategorii tej można zaliczyć także inne państwa i terytoria, które warunkowo zwalniają z opodatkowania dochody z zagranicznych źródeł (np. Hongkong). Brak opodatkowania bądź jedynie nominalne opodatkowanie nie wyczerpują katalogu korzyści jurysdykcji offshore, które nie są stroną umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i do niedawna nie podpisywały także umów międzynarodowych o wymianie informacji w sprawach podatkowych i karnoskarbowych. Rozpoczęty w 2008 roku proces bezprecedensowego podpisywania umów o wymianie informacji w sprawach podatkowych przez oazy podatkowe sprawił, że ich status nie jest obecnie jednolity. Wprawdzie realny zakres współpracy międzynarodowej ze strony jurysdykcji offshore jest daleki od zakładanego przez państwa rozwinięte, będące stroną tych umów, lecz niektóre oazy podatkowe (np. Seszele) wprowadziły w ostatnich latach pewne wymogi z zakresu identyfikacji rzeczywistego beneficjenta lokalnych spółek o pełnej lub częściowej strukturze powierniczej, księgowości, a tym samym ewidencjonowania transakcji. Fakt ten sprawił, iż jurysdykcje te są obecnie coraz bliższe systemom państw rozwiniętych stosujących preferencyjne rozwiązania podatkowe (np. Cypr, Malta).
Powyższe zmiany spowodowały proces przerejestrowania wielu spółek seszelskich do innych jurysdykcji (np. Belize). W pozostałych przypadkach jurysdykcji offshore, których międzynarodowe status quo nie uległo zmianie i które konsekwentnie nie podpisują umów o wymianie informacji w sprawach podatkowych z państwami UE, szerokie wykorzystywanie instytucji powiernictwa pozwala całkowicie anonimowo oraz w zgodzie z lokalnym ustawodawstwem prowadzić niemal każdy biznes. Typowe jurysdykcje offshore nie posiadają w swym prawie wewnętrznym jakichkolwiek obowiązków w zakresie ewidencjonowania transakcji, rachunkowości i sprawozdawczości finansowej. Ponadto, spółki offshore mogą posiadać rachunki bankowe w dowolnym miejscu na świecie, zaś posiedzenia zarządu mogą odbywać się poza granicami państwa bądź terytorium siedziby spółki, także przy zastosowaniu środków łączności elektronicznej. Pełne respektowanie mechanizmów powierniczych w powiązaniu z brakiem publicznie dostępnego rejestru rzeczywistych beneficjentów lokalnych spółek jest typową cechą jurysdykcji offshore. W zakresie opodatkowania dochodów, spółki oparte na zagranicznym kapitale mające charakter spółek międzynarodowych (ang. international companies) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania swych dochodów, jednakże pod warunkiem, że nie prowadzą żadnej działalności na terytorium jurysdykcji, w której zostały zarejestrowane.
Oznacza to, iż przykładowo spółka międzynarodowa z Belize nie może dokonać żadnej transakcji z osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Belize, w tym także z inną spółką międzynarodową z Belize. W przeciwieństwie do spółek międzynarodowych spółki rejestrowane w jurysdykcjach offshore przez lokalnych rezydentów częstokroć płacą podatek dochodowy na kilkunastoprocentowym poziomie. Powyższa rozbieżność między prawnopodatkowym traktowaniem spółek lokalnych rezydentów oraz spółek międzynarodowych, opartych na zagranicznym kapitale, stanowi jedną z najbardziej charakterystycznych cech oaz podatkowych. Spółki międzynarodowe nie są uważane za rezydentów jurysdykcji, w których zostały zarejestrowane, a co za tym idzie nie mogą one otrzymać certyfikatu rezydencji podatkowej. W niektórych przypadkach istnieje jednak możliwość zadeklarowania przez spółkę międzynarodową opłacania niewielkiego podatku dochodowego (np. w wysokości 1% dochodów na St. Vincent i Grenadynach), dzięki czemu spółka uzyskuje status lokalnego rezydenta podatkowego i może potwierdzić ten fakt certyfikatem rezydencji podatkowej, którego znaczenie będzie jednak niewielkie z uwagi na fakt, iż państwa (terytoria) mające status jurysdykcji offshore nie podpisują umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Innym przypadkiem jest stosowanie w danej jurysdykcji zerowej stawki podatku dochodowego, dzięki czemu spółki zarejestrowane w takiej jurysdykcji są uznawane za lokalnych rezydentów podatkowych i mogą otrzymać potwierdzający ten fakt certyfikat rezydencji (np. Wyspa Man).
Odpowiednie wykorzystanie jurysdykcji offshore nie jest jednak zagadnieniem prostym ze względu na ograniczenia wynikające z prawa państw członkowskich UE, w tym Polski. Poszczególne państwa rozwinięte zazwyczaj posiadają listy państw (terytoriów) stosujących z ich perspektywy szkodliwą konkurencję podatkową dla celów określonych podatków, wprowadzając w zakresie obrotu z tymi jurysdykcjami szereg ograniczeń, przede wszystkim natury prawnopodatkowej. W prawie polskim listy państw (terytoriów) stosujących szkodliwą konkurencję podatkową zawarte są w rozporządzeniach MF z dnia 9 kwietnia 2013 r. Bezpośrednie płatności za usługi do takich państw (terytoriów) z Polski obciążone są, co do zasady, 20% podatkiem u źródła, zaś obrót ze spółkami zlokalizowanymi w takich jurysdykcjach pociąga za sobą konieczność sporządzenia dokumentacji cen transakcyjnych, zgodnie z dyspozycją art. 25a updof lub art. 9a updop. Spółka o charakterze offshore nie powinna mieć zatem nigdy bezpośredniej relacji z jednostką polską, a jedynie za pośrednictwem innej spółki, najlepiej mającej siedzibę w państwie członkowskim UE o anglosaskim systemie prawnym (np. Malta, Cypr, Wielka Brytania), który umożliwia neutralny podatkowo i wolny od innych ograniczeń transfer kapitału do jurysdykcji offshore. Spółki offshore doskonale nadają się do wykorzystania jako element brytyjskich struktur agencyjnych, gdzie spółka offshore występuje w roli mocodawcy swego brytyjskiego agenta. Spółki offshore spełniają swą rolę również w wielopoziomowych strukturach handlowych, opartych na mechanizmie transferu zysków.
Szczególnym rodzajem spółek offshore są spółki międzynarodowe rejestrowane w wybranych jurysdykcjach w Stanach Zjednoczonych Ameryki (np. Delaware). Spółki te nie prowadzą żadnej działalności na terytorium Stanów Zjednoczonych, dzięki czemu ich zyski nie podlegają opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych, pod warunkiem że ich wspólnikami nie są rezydencji amerykańscy.Spółki te mają jednak w większości charakter spółek osobowych, co oznacza, iż w przypadku ich bezpośredniej rejestracji przez osobę fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym, a nie przez dedykowaną do tego celu spółkę offshore, spółka ta, jako transparentna podatkowo, powinna być rozliczana z podatków w Polsce na poziomie swych wspólników (W części przypadającej na wspólników - rezydentów Stanów Zjednoczonych Ameryki - wspólnicy Ci uiszczą podatek dochodowy proporcjonalnie przypadający na ich udział w takiej spółce). Brak wykazania przychodów (dochodów) takiej spółki w rocznym zeznaniu podatkowym stanowi zatem naruszenie regulacji updof i w razie wykrycia przez organy aparatu skarbowego podlega odpowiedzialności karnoskarbowej. Powyższy status prawny amerykańskich spółek międzynarodowych w powiązaniu z funkcjonowaniem polsko-amerykańskiej wymiany informacji i pomocy prawnej w sprawach podatkowych i karnoskarbowych, stało się w ostatnich latach przyczyną wielu praktycznych problemów polskich podatników nieumiejętnie korzystających z tego typu rozwiązań międzynarodowego unikania opodatkowania dochodu, które dla zachowania prawnopodatkowego bezpieczeństwa i anonimowości zawsze powinny być stosowane za pośrednictwem spółki offshore o pełnej strukturze powierniczej, powołującej do życia jednostkę amerykańską.
Niniejszy artykuł pochodzi z książki "Międzynarodowe unikanie opodatkowania dochodu w prawie polskim", która ukazała się nakładem wydawnictwa Difin
