Sąd Najwyższy w dniu 30 września 2014 roku uchwałą, wydaną w sprawie o sygn. akt I KZP 16/14 w składzie siedmiu sędziów stwierdził, iż straży gminnej przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia z art. 96 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 roku Kodeks wykroczeń (Dz. U. 1971 Nr 12 poz. 114, dalej: „k.w.”), tj. w sprawach związanych z niewskazaniem przez właściciela pojazdu osoby, której wezwany powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Znamiennym jest fakt, iż podjęta uchwała ma moc zasady prawnej – jej treść ma zatem charakter wiążący i niewątpliwie przyczyni się do ujednolicenia obowiązującej na dzień dzisiejszy rozbieżnej linii orzeczniczej.
Sąd Najwyższy, rozwiał zasadnicze wątpliwości interpretacyjne związane z istnieniem legitymacji straży gminnej do składania wniosków o ukaranie za wykroczenia z art. 96 § 3 k.w.
Rozbieżności interpretacyjne w przedmiotowym zakresie były na tyle problematyczne, iż skutkowały niejednolitym orzecznictwem sądów powszechnych. Najnowsze, wiążące tym razem rozstrzygnięcie podjęte zostało także na skutek odmiennej interpretacji uprawnień straży gminnej przez Rzecznika Praw Obywatelskich, który działając w imieniu obwinionej z art. 96 § 3 k.w., której sprawa stała się podstawią rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego -Marty R., po utrzymaniu niekorzystnego dla niej wyroku przez Sąd Okręgowy w Koszalinie, wniósł kasację do Sądu Najwyższego. Wniesienie kasacji poskutkowało zaś, przedstawieniem zagadnienia poszerzonemu składowi Sądu Najwyższego, liczącemu siedmiu sędziów.
Sąd Najwyższy w przedmiotowej uchwale oparł swoje rozstrzygnięcie dokonując interpretacji przepisu art. 17 § 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 395 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 225, poz. 1466).
Sąd Najwyższy ustalił znaczenie pojęcia "zakresu działania" straży gminnej w oparciu o brzmienie art. 17 § 3 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. W przytaczanej Uchwale Sąd Najwyższy uznał, iż zakresem działania straży miejskiej objęte są czynności wyjaśniające a żądanie od właściciela pojazdu informacji o kierującym pojazdem, jest czynnością wyjaśniającą.
Sposób interpretacji delegacji ustawowej w zakresie uprawnień straży gminnej pozwoli na zachowanie jednolitego sposobu załatwiania spraw związanych z fotoradarami i wątpliwościami związanych z ustaleniem tożsamości kierującego pojazdem w momencie popełnienia wykroczenia – podkreślić jednak jednocześnie należy, iż rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w sposób oczywisty uderza w interes kierowców.
