Zgodnie z tezą przedstawioną w w/w postanowieniu Sądu Najwyższego, uprawnienie do wniesienia aktu oskarżenia do sądu po dniu 30 czerwca 2015 roku, w sprawie, w której finansowy organ postępowania przygotowawczego prowadził dochodzenie objęte nadzorem prokuratora, oceniać należy według unormowania zawartego w art. 155 kodeksu karnego skarbowego, w brzmieniu nadanym mu przez ustawę nowelizacyjną z 27 września 2013 r. (Dz. U. poz. 1247 z późn. zm.), także wówczas, gdy postępowanie przygotowawcze wszczęto pod rządami przepisów obowiązujących wcześniej.
Od 01 lipca 2015 r. akt oskarżenia w sprawach o przestępstwa skarbowe prowadzonych w formie dochodzenia, objętych prokuratorskim nadzorem, wnosi do sądu prokurator, a nie organ finansowy, np. naczelnik urzędu skarbowego.
W związku z tym, zdaniem Sądu Najwyższego, od 01 lipca 2015 r. akt oskarżenia w sprawach o przestępstwa skarbowe prowadzonych w formie dochodzenia, objętych prokuratorskim nadzorem, wnosi do sądu prokurator, a nie organ finansowy, np. naczelnik urzędu skarbowego.
W przedmiotowej sprawie akt oskarżenia został samodzielnie wniesiony właśnie przez organ finansowy. Sąd rejonowy na podstawie wniesionego aktu oskarżenia uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego. Następnie sąd okręgowy uchylił wyrok i umorzył postępowanie. Kasację od wyroku złożył naczelnik urzędu skarbowego, podnosząc zarzut m.in. rażącego naruszenia prawa procesowego przez przyjęcie, że organ finansowy nie był uprawniony do samodzielnego wniesienia aktu oskarżenia i przez rezygnację z wydania orzeczenia kasatoryjnego.
Sąd Najwyższy w omawianym postanowieniu wyraźnie stwierdził, że uprawnienie do wniesienia aktu oskarżenia do sądu po dniu 30 czerwca 2015 roku w sprawie, w której organ finansowy postępowania przygotowawczego prowadził dochodzenie objęte nadzorem prokuratora, należy oceniać według unormowania zawartego w art. 155 k.k.s., w brzmieniu nadanym przez ustawę nowelizacyjną z 27 września 2013 roku w sprawach wszczętych w trakcie obowiązywania wcześniejszych przepisów. W związku z tym, od dnia 1 lipca 2015 roku akt oskarżenia w sprawach o przestępstwa skarbowe prowadzonych w formie dochodzenia objętych prokuratorskim nadzorem, wnosi do sądu prokurator.
W rozpatrywanej przez Sąd Najwyższy sprawie, mimo, że wszczęcie postępowania przygotowawczego nastąpiło przed 1 lipca 2015 roku, należało przyjąć, że dochodzenie było objęte nadzorem prokuratora i że akt oskarżenia opatrzony datą 14 stycznia 2016 roku winien zostać sporządzony i wniesiony do właściwego sądu przez uprawnionego prokuratora.
Należy wskazać, że przepis art. 155 § 2 k.k.s. zawiera uregulowanie czynności prokuratora w następstwie przekazania mu przez finansowy organ postępowania przygotowawczego aktu oskarżenia sporządzonego w sprawie, w której organ ten przeprowadziłśledztwo lub dochodzenie zakończone pod nadzorem prokuratora. Z przedmiotowego przepisu wprost wynika kompetencja prokuratora do zatwierdzenia i wniesienia aktu oskarżenia.
Sąd Najwyższy w komentowanym orzeczeniu niewątpliwie dokonuje prawidłowej i słusznej interpretacji przepisu art. 155 § 2 k.k.s., zaś wszelkie rozstrzygnięcia odmienne należy traktować jako niezgodne z założeniami ustawodawcy i prowadzić będą do wystąpienia stanu braku skargi uprawnionego oskarżyciela.
Autor:
Maciej Tuszyński
Associate w Departamencie Prawnym.
Adwokat, członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, absolwent wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Specjalizuje się w prawie spółek handlowych oraz w prawie cywilnym. Posiada doświadczenie zawodowe, które obejmuje prowadzenie sporów sądowych oraz wszechstronne doradztwo prawne w zakresie bieżącej obsługi podmiotów gospodarczych, w szczególności spółek prawa handlowego.
W ramach pracy w kancelarii jego praktyka koncentruje się na sprawach korporacyjnych, cywilnych i gospodarczych.
