Analizując efektywność ściągalności podatku od towarów i usług na przestrzeni ostatnich lat w Polsce, można dojść do wniosku, iż znacząca liczba podmiotów zobowiązanych do odprowadzenia tego podatku – biorąc pod uwagę kwoty należnego VAT do odprowadzenia na rzecz Skarbu Państwa – już nie istnieje lub nie posiada środków finansowych pozwalających na zaspokojenie zobowiązań podatkowych. Problem jest tym bardziej istotny w przypadku uwzględnienia faktu, iż osoby działające w imieniu i na rzecz tych podatników, po zakończeniu postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych tychże podatników, zakładają lub kierują analogicznymi – nowymi – podmiotami, które już nie są zobowiązane do odprowadzenia „zaległego” podatku od towarów i usług.