languageRU      languageEN      internationalInternational        phoneZadzwoń do nas: 22 276 61 80

Jesteś tutaj:Start/Baza wiedzy/Instrukcje, czynności, poradniki/Koszty firmowe a wynajem mieszkania – interpretacja Dyrektora KIS
środa, 26 maj 2021 07:21

Koszty firmowe a wynajem mieszkania – interpretacja Dyrektora KIS

Interpretacja indywidualna z 12 maja 2021 r. stwierdza, że wynajem mieszkania w mieście poza centrum interesów osobistych i gospodarczych przedsiębiorcy, o ile jest konieczny do świadczenia usług w danym miejscu, można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów. Spełniają one przesłankę braku charakteru wydatków osobistych.

O interpretację wystąpił podatnik prowadzący działalność z kodem PKD 68.32.Z Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. W dniu 1 lipca 2020 r. Wnioskodawca podpisał kontrakt na prowadzenie obsługi technicznej nieruchomości komercyjnych (biurowiec, centrum handlowe) z firmą Sp. z o.o. z siedzibą w W, zwana dalej Zleceniodawcą. Obsługiwane przez Wnioskodawcę nieruchomości są zlokalizowane w W. Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej ze Zleceniodawcą wykonywane przez Wnioskodawcę czynności realizowane powinny być w sposób bezpośredni, w miejscu lokalizacji nieruchomości. Fakt ten wymusza na Wnioskodawcy konieczność niemal stałego przebywania na terenie W. w celu realizowania zobowiązań zawodowych, a co za tym idzie, konieczność ponoszenia kosztów noclegu.

Jak wskazano wyżej, obsługa nieruchomości odbywa się w W., gdzie Wnioskodawca świadczy usługi w dni powszednie, tj. od poniedziałku do piątku. Niekiedy obecność Wnioskodawcy z przyczyn losowych konieczna jest również w sobotę i/lub niedzielę. Ma to miejsce w wyniku zaistnienia zdarzeń losowych takich, jak występujące co jakiś czas awarie, a także prowadzone poza godzinami komercyjnego funkcjonowania obiektów prace inwestycyjne, które Wnioskodawca zobowiązany jest nadzorować. W przypadku braku takich, dodatkowych obowiązków Wnioskodawca z reguły wraca w te dni do siedziby swojej firmy, tj. G., której adres, jak wskazano wyżej, jest również miejscem zamieszkania Wnioskodawcy oraz żony. Zdarzyć się jednak mogą sytuacje, gdy z uwagi na odległość dzielącą W. oraz G., tj. dystans ok. (…) km, a tym samym wymiar czasowy podróży, Wnioskodawca decyduje się na pozostanie na weekend w W.

Ze względu na odległość dzielącą W. od siedziby firmy Wnioskodawcy i czasochłonność codziennych podróży, brak gwarancji punktualności, tym samym zaburzenie organizacji czasu pracy, a także koszt transportu z wykorzystaniem obcych środków transportu, jak pociąg, autobus czy samolot lub też własnego auta, Wnioskodawca podjął decyzję, iż jedynym racjonalnym i uzasadnionym ekonomicznie rozwiązaniem będzie skorzystanie z usług noclegowych. W tym kontekście Wnioskodawca rozważał wykupowanie usług noclegowych w hotelach lub najem lokalu mieszkalnego, zlokalizowanego w W. W wyniku dokonanej analizy Wnioskodawca uznał, iż przebywanie w hotelu jest rozwiązaniem podobnie nieracjonalnym ekonomicznie jak codzienna podróż na trasie W. – G.

Charakter czynności, które Wnioskodawca wykonuje w ramach zawartej umowy, wymusza na nim dużą dyspozycyjność również w dni weekendowe. Prócz wysokich kosztów dób hotelowych pojawia się również ryzyko braku miejsc w hotelach w przypadkach, gdy Wnioskodawca nie dokonałby rezerwacji z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym, co w przypadku występowania zdarzeń losowych, a więc nieprzewidywalnych, nastręcza dodatkowych trudności. W konsekwencji, Wnioskodawca zdecydował się na najem lokalu mieszkalnego.

Umowa najmu w formie pisemnej zawarta została na czas nieokreślony. Ma to związek z faktem, iż analogiczny okres dotyczy zawartej ze Zleceniodawcą umowy. W konsekwencji pozwoliło to Wnioskodawcy wyeliminować ryzyka braku noclegu w przypadku wystąpienia zdarzeń losowych, a jednocześnie zminimalizować poziom ponoszonych wydatków, bowiem koszty najmu, tj. czynszu oraz koszty mediów są znacząco niższe niż w przypadku usług hotelowych. Całość wskazanych wydatków opłacana jest przez Wnioskodawcę przelewem bankowym na konto właściciela lokalu wskazane w umowie.

Jak wskazano wyżej, koszty najmu lokalu ponoszone są w ścisłym związku z realizowanymi czynnościami w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wydatek nie wystąpiłby, gdyby nie doszło do zawarcia umowy zobowiązującej Wnioskodawcę na przyjazd do W. w celu wykonywania powierzonych mu zadań.

Jednocześnie na obecnym etapie Wnioskodawca nie planuje zmiany adresu swojego stałego pobytu ani zmiany adresu prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż nie ma żadnej gwarancji w zakresie przedłużenia obowiązywania podpisanej dotychczas umowy. W przypadku zakończenia umowy Wnioskodawca wróciłby do G., gdzie znajduje się jego centrum interesów życiowych i gospodarczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z wynajmowaniem lokalu mieszkalnego w W., tj. w miejscu wykonywania usług wynikających z zawartej przez Wnioskodawcę umowy, poniesione w celach noclegowych stanowią koszty uzyskania przychodów?

NSA uznał, że koszty te można uznać za właściwe dla potrzeb uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem wszystkie przesłanki do uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, mianowicie:

  • Wydatek wynajmu został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku jest on pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • zostały właściwie udokumentowane,
  • nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, przy czym należy również wskazać, że sam fakt nie objęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy. Wątpliwości w tym zakresie warto skierować pod interpretację indywidualną.

Interpretacja indywidualna z 12 maja 2021 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.315.2021.1.MW

 

Nasze publikacje

rbiuletyn

 

lipiec-wrzesień 2023

RB Biuletyn numer 44

pobierz magazyn

Nasze publikacje

rb restrukturyzacje             russellbedford             rbdombrokersi