Dnia 9 lipca 2020 r. WSA w Warszawie uchylił niekorzystaną dla spółki interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 30 sierpnia 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.245.2019.3.MR, dotyczącą poboru zryczałtowanego podatku w wysokości 20% uzyskanego przychodu z tytułu zawarcia umowy agencyjnej.
W przedmiotowej sprawie spółka zwróciła się do organu interpretacyjnego z pytaniem czy przychody uzyskiwane przez agenta ze tytułu świadczenia usług pośrednictwa sprzedaży w zakresie m.in.: reprezentowania spółki na każdym forum i platformie biznesowej, aktywnego poszukiwania możliwości biznesowych w imieniu spółki, uczestnictwa w spotkaniach w imieniu spółki, składania ofert w imieniu spółki, odpowiadania na wszelkie pytania klientów w imieniu spółki mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop), a tym samym – czy przychody te podlegają ryczałtowemu opodatkowaniu w wysokości 20% uzyskanego przychodu, a w konsekwencji – czy spółka zobowiązana jest jako płatnik, do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.
Zdaniem wnioskodawcy uzyskiwane przez agenta wynagrodzenie za usługi świadczone na rzecz spółki nie będzie się mieścić się w katalogu przychodów wymienionym w art. 21 ust. 1 updop, a tym samym uzyskane przychody nie będą podlegały na terytorium RP opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, czego konsekwencją jest to, iż spółka nie będzie pełniła roli płatnika tego podatku.
Spółka argumentowała swoje stanowisko, podkreślając, iż w katalogu zawartym w art. 21 updop brak jest usług świadczonych na podstawie umów agencyjnych. Wprawdzie jest to katalog otwarty, na co wskazuje wyraźnie stwierdzenie "oraz świadczeń o podobnym charakterze" jednak w ocenie Wnioskodawcy usług pośrednictwa nie można zaliczyć do tej grupy świadczeń lub świadczeń do nich podobnych. Usługi doradcze, usługi księgowe, usług badania rynku mają na celu pozyskanie określonych informacji, które to informacje przydatne są w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Usługi pośrednictwa bezpośrednio wypełniają inne cele.
Dodatkowo spółka wskazuje, że w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wydanego na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676), usługi pośrednictwa sklasyfikowane zostały odrębnie od usług, o których mowa jest w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.
Co więcej, spółka argumentując swoje stanowisko podniosła, iż agent będzie otrzymywał wynagrodzenie prowizyjne, które jest charakterystyczne dla umów pośrednictwa, w przeciwieństwie do usług doradczych lub badania rynku, które są wynagradzane w sposób zryczałtowany (kwotowy).
Mając na uwadze powyższe, zdaniem spółki, usługi, które będą świadczone na podstawie umowy agencyjnej – mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy handlowej, nie mieszczą się w katalogu określonym przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, nie mają także podobnego charakteru do świadczeń wymienionych w tym przepisie, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.
Aby potwierdzić swoje stanowisko, spółka przywołała wydane uprzednio interpretacje indywidualne, m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 grudnia 2016 r., nr 2461-IBPB-I-2.4510.937.2016.1.MM oraz Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 września 2016 r., nr IBPB-1-2/4510-500/15/MM.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał przedstawione przez spółkę stanowisko za nieprawidłowe, wskazując, iż co prawda art. 21 ust. 1 pkt 2a updop nie wymienia usług pośrednictwa w sprzedaży. Niemniej jednak podkreślić należy, że sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być jedynym czynnikiem determinującym, który zakwalifikuje bądź nie daną usługę jako należącą do katalogu usług tam wymienionych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.
Wykonywane przez Usługodawcę w ramach umowy opisanej we wniosku, tj. usługi polegające na wyszukiwaniu potencjalnych klientów na produkty Spółki, a tym samym na pośredniczeniu w zawieraniu przez nią umów sprzedaży produktów z klientami są podobne do usług reklamowych, usług badania rynku oraz usług doradczych (noszą cechy odpowiadające usługom o charakterze podobnym do powołanych usług). Na pewno te charakterystyczne elementy przeważają w zawieranej przez spółkę „umowie pośrednictwa". Jakkolwiek powyższa umowa pośrednictwa posiada elementy charakterystyczne dla świadczeń innych niż reklamowe, badania rynku czy doradcze, to cechy charakterystyczne dla świadczeń reklamowych, badania rynku oraz doradczych przeważają nad elementami charakterystycznymi dla innych świadczeń.
Dnia 9 lipca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (III SA/Wa 2603/19) uchylił niekorzystną dla spółki interpretację (brak pisemnego uzasadnienia wyroku – na moment sporządzania artykułu). Wskazany wyrok jest nieprawomocny.
Wyrok WSA to kolejna próba przełamania negatywnej linii interpretacyjnej prezentowanej przez organ podatkowy. Stanowisko zaprezentowane przez WSA z Warszawy należy ocenić pozytywnie. Można mieć nadzieję, iż kolejne wyroki, a także rozstrzygnięcia Dyrektora KIS, podtrzymają wskazaną powyżej argumentację i otworzą drogę ku mniej restrykcyjnej wykładni przepisów.
Autor: Anna Jeziorska, konsultant podatkowy
