Jednak nowa instytucja już w kolejnym roku podatkowym została poważnie zmieniona. Przepisy zostały doprecyzowane w zakresie kosztów objętych tym podatkiem oraz w zakresie przesłanek do objęcia transakcji nową regulacją. Podatek od przerzuconych dochodów dotyczy wypłat dokonywanych przez polskie podmioty na rzecz powiązanych podmiotów zagranicznych lub świadczeń transferowanych przez zagraniczne zakłady nierezydentów położonych w Polsce na rzecz centrali.
Adresatem nowej normy są podmioty polskie dokonujące transakcji z zagranicznymi podmiotami powiązanymi, warto jednak wskazać, że takie transakcje już są obarczone szeregiem obowiązków podatkowo-sprawozdawczych.
Zgodnie z ustawą nowelizującą ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, katalog wydatków, które mogą zostać uznane za przerzucone dochody, to m.in. usługi doradcze, reklamowe, przetwarzania danych, zarządzenia i kontroli, gwarancji i poręczeń oraz innych usług o podobnym charakterze. Za przerzucone dochody mogą być uznane również opłaty dokonywane z tytułu przeniesienia funkcji, aktywów lub ryzyk.
Poza dokonaniem płatności z określonych ustawowo tytułów konieczne jest również spełnienie łącznie kolejnych ustawowych warunków. Zgodnie z art. 24aa ust. 2[1]:
Za przerzucone dochody uznaje się zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym koszty poniesione przez podatnika na rzecz niemającego siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z tym podatnikiem, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
1)według przepisów prawa podatkowego obowiązujących w państwie siedziby, zarządu, zarejestrowania lub położenia tego podmiotu powiązanego, dochód (przychód) tego podmiotu uzyskany z jednego z tytułów wymienionych w ust. 3 podlega opodatkowaniu według stawki podatku dochodowego niższej niż 14,25%, obliczonej zgodnie z ust. 2a i 2b, lub zwolnieniu, lub wyłączeniu z opodatkowania tym podatkiem;
2)ten podmiot powiązany uzyskuje od podatnika lub innych spółek, o których mowa w art. 3 ust. 1, powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 z tym podatnikiem, z tytułów wymienionych w ust. 3 co najmniej 50% ogółu przychodów określonych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym lub przepisami o rachunkowości;
3)ten podmiot powiązany przekazuje, w jakiejkolwiek formie, co najmniej 10% przychodów, o których mowa w pkt 2, na rzecz innego podmiotu:
a) zaliczając w związku z tym wydatki do kosztów rozliczanych dla celów podatku dochodowego lub wydatki te lub przychody odlicza od dochodu, podstawy opodatkowania lub od podatku w jakiejkolwiek formie, lub
b) jeżeli przychody te składają się na zysk przeznaczony do wypłaty, bez względu na termin, w formie dywidendy lub innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych;
4) suma określonych w ust. 3 kosztów poniesionych przez podatnika w roku podatkowym na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z podatnikiem, zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów tego podatnika, stanowi co najmniej 3% sumy kosztów uzyskania przychodów podatnika za ten rok.
W praktyce, te regulacje prowadzą do wniosków, iż opodatkowane podatkiem od przerzuconych dochodów mogą zostać koszty poniesione na rzecz podmiotu powiązanego, który nie opodatkuje tych przychodów, bądź zrobi to za pomocą stawki nieefektywnej (tj. stawki poniżej 14,25%). Jedyną nadzieją podatników może być fakt, iż do obowiązku obciążenia własnych kosztów uzyskania przychodu dochodzi jedynie w przypadku łącznego spełnienia przesłanek z art. 24aa ust. 2, a to oznacza, iż wystarczy wykazać niespełnienie jednej z przesłanek, aby uniknąć tego rodzaju opodatkowania. Niestety, należy jednocześnie wskazać, iż zgodnie z regulacją nowych przepisów ciężar dowodu niespełnienia jednej z przesłanek ciąży na podatniku.
Nowy obowiązek podatkowy, bez żądnych wątpliwości, nie ułatwi prowadzenia biznesu w Polsce, nie zachęci również inwestycji zagranicznych. Adresatem nowej normy są podmioty polskie dokonujące transakcji z zagranicznymi podmiotami powiązanymi, warto jednak wskazać, że takie transakcje już są obarczone szeregiem obowiązków podatkowo-sprawozdawczych. W przypadku rozliczeń w zakresie dywidend, odsetek i należności licencyjnych, które przekraczają kwotę 2 mln zł, podatnicy mają obowiązek pobrania podatku u źródła (mechanizm pay and refund). Do tego dochodzą również obowiązki dokumentacyjne w zakresie cen transferowych (sporządzenia informacji o cenach transferowych, dokumentacji podatkowej Local File oraz Master File). Podatek od przerzuconych dochodów należy ocenić jako kolejne obciążenie finansowe, które jednocześnie ingeruje w sposób znaczący w prowadzenie biznesu.
[1] Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2578)
