Ze względu na charakter spółek międzynarodowych nie mogą one uzyskać od Ministra Finansów certyfikatu rezydencji, a jedynie certyfikat inkorporacji od władz danego Emiratu, na terytorium którego spółki te zostały zarejestrowane, co w przypadku bezpośredniego transferu kapitału z Polski bądź większości państw UE oznaczałoby konieczność zapłaty wysokiego podatku u źródła. Z tego względu wykorzystanie spółki cypryjskiej pomiędzy spółką polską bądź spółką z innego państwa UE a spółką z siedzibą w ZEA pozwoli na neutralny podatkowo przepływ kapitału do ZEA. Ustawodawstwo Cypru nie przewiduje bowiem jakiegokolwiek opodatkowania u źródła w przypadku transferów do spółek w ZEA i to zarówno w odniesieniu do dochodów biernych, jak i zysków z działalności operacyjnej lokalnych spółek.
Ras Al Khaimah
Ras Al Khaimah jest najmłodszym członkiem federacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich od 1972 r. Prawo spółek Ras Al Khaimah (RAK) wzorowane jest na modelu prawa spółek Brytyjskich Wysp Dziewiczych, a więc typowej jurysdykcji o charakterze offshore, który zakłada możliwość wyboru przez udziałowców prawa właściwego dla danej spółki (np. prawa Brytyjskich Wysp Dziewiczych, Seszeli, Delaware czy innego), które będzie miało zastosowanie do określonych aspektów funkcjonowania spółki (np. rozstrzygania sporów między udziałowcami).
-
Informacje dotyczące spółek zarejestrowanych na terytorium strefy wolnego handlu RAK nie są publicznie dostępne, co jest równoznaczne z brakiem efektywnej wymiany informacji podatkowej z innymi państwami.
-
Ustawodawstwo RAK nie przewiduje wymogów dotyczących minimalnego kapitału tamtejszych spółek, nie ma także wymogu legalizacji dokumentów korporacyjnych z innych państw w przypadku posługiwania się nimi na terytorium ZEA.
-
Spółka w RAK musi posiadać co najmniej jednego dyrektora (członka zarządu), którym może być osoba dowolnej narodowości, przy czym należy pamiętać o wymogu utrzymania większości lokalnych dyrektorów w celu uchronienia spółki przed zarzutem rezydencji podatkowej w Polsce ze względu na miejsce jej zarządu. Dyrektorem może być także osoba prawna. Dane dyrektorów nie są publicznie dostępne, przy czym muszą być ujawnione odpowiednim władzom dokonującym rejestracji spółki.
-
Spółka w RAK musi także posiadać sekretarza, który również może być dowolnej narodowości. Sekretarz jest organem spółki i odpowiada za kontakty z lokalnymi władzami.
-
Spółka w RAK musi mieć minimum jednego udziałowca, którego dane nie są publicznie dostępne, lecz jedynie podlegają ujawnieniu lokalnym władzą przy rejestracji spółki. Dopuszczalne jest także wyemitowanie przez spółkę udziałów na okaziciela oraz ukrycie rzeczywistego udziałowca za tzw. strukturą nominalną, czyli udziałowcem-powiernikiem, który posiada udziały w imieniu i na rzecz depozytariusza w oparciu o umowę powierniczą, będącą typowym instrumentem dla systemów anglosaskich.
-
Spółki mające siedzibę w strefie wolnego handlu RAK nie mogą prowadzić działalności z osobami lub podmiotami gospodarczymi działającymi w strefie wolnego handlu RAK ani w ZEA, z pewnymi określonymi w lokalnym prawodawstwie wyjątkami, które co do zasady zakładają konieczność uzyskania stosownej licencji. Powyższe spółki nie mogą prowadzić działalności w sektorze: bankowości, ubezpieczeń, reasekuracji, a także działalności agencyjnej oraz brokerskiej w zakresie ubezpieczeń, chyba że na ww. działalności spółka otrzyma licencję.
-
Pewnym ograniczeniom podlega także nazwa spółki. Nazwy zawierające niektóre słowa, takie jak „bank”, „trust”, „insurance”, „security” czy „royal” wymagają uzyskania zgody odpowiedniego ministra ZEA. Nazwa spółki musi być zakończona słowem „Limited” bądź „Incorporated” bądź odpowiednim skrótem „Ltd/Inc”
Podatek u źródła
Podstawą większości struktur optymalizacyjnych obejmujących co najmniej 2 spółki zagraniczne są usługi niematerialne i prawne, przynajmniej na jednym z etapów optymalizacji podatkowej. Ustawodawca dostrzega ryzyko związane z powyższymi strukturami i stara się temu ryzyku przeciwdziałać. W sytuacji zapłaty zagranicznemu kontrahentowi za wykonane przez niego usługi, a także w przypadku wypłat z innych tytułów prawnych, podatnik ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (tzw. podatek u źródła). Podatek ten w przypadku usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, wynosi 20%. Niepobranie tego podatku uzależnione jest od tego, czy podatnik wypłacający powyższe należności jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji swego zagranicznego kontrahenta.
Z uwagi na fakt, iż spółka offshore ze ZEA nie może otrzymać certyfikatu rezydencji, bezpośrednie wypłaty z Polski do takiej spółki byłyby obciążone podatkiem u źródła. Z tego względu konieczne jest wykorzystanie spółki o charakterze pośrednika pomiędzy spółką polską (dotychczasowym kontrahentem polskiego przedsiębiorstwa), a spółką w ZEA. Spółka pośrednicząca powinna mieć siedzibę w UE oraz móc udokumentować swoją rezydencję podatkową certyfikatem rezydencji. Oczywiście ustawodawstwo państwa siedziby tej spółki powinno umożliwiać neutralny podatkowo (tj. wolny od podatku u źródła) transfer dochodu do spółki w ZEA. Spośród państw członkowskich UE powyższe wymogi spełnia całkowicie ustawodawstwo Cypru. W strukturze tej spółka cypryjska będzie umożliwiała neutralny podatkowo wypływ środków finansowych z Polski bądź innych państw UE, zaś spółka offshore w ZEA będzie umożliwiała również neutralny podatkowo powrót zakumulowanego dochodu do Polski pod postacią wynagrodzenia dyrektora spółki w ZEA.
Wynagrodzenie dyrektorów
Spółki w ZEA mogą akumulować kapitał bądź dystrybuować go wedle życzeń ich beneficjentów. Zauważyć należy, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z ZEA przewiduje ten sam sposób opodatkowania wynagrodzeń dyrektorów, co umowa polsko-cypryjska, co dodatkowo zwiększa podatkową atrakcyjność ustawodawstwa ZEA. W praktyce oznacza to bowiem brak opodatkowania wynagrodzeń osób fizycznych, objętych w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, z tytułu zasiadania w zarządzie spółek z siedzibą w ZEA, zarówno w Polsce, jak i w ZEA, które choć mogą na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Polską, to nie opodatkowują wynagrodzeń dyrektorów swych spółek będących nierezydentami na gruncie lokalnego prawa podatkowego. Żaden przepis umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z ZEA nie uzależnia powyższej korzystnej dla podatników kwalifikacji podatkowej od przedstawienia polskim organom podatkowym certyfikatu rezydencji spółki w ZEA wypłacającej wynagrodzenia dyrektorów.
