languageRU      languageEN      internationalInternational        phoneZadzwoń do nas: 22 276 61 80

Jesteś tutaj:Start/Baza wiedzy/Zmiany w prawie/Od 24 lipca br. obowiązywać będą wyższe opłaty za decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
piątek, 10 lipiec 2020 06:49

Od 24 lipca br. obowiązywać będą wyższe opłaty za decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

freepik freepik

Ustawa o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o zmianie niektórych innych ustaw, zwana potocznie tarczą antykryzysową 4.0, w art. 50 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Skutkiem wprowadzonych zmian będzie podwyższenie prawie 6-krotnie opłaty skarbowej za wdanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Aktualnie opłata skarbowa to 107 zł, natomiast od 24 lipca 2020 r. będzie wynosić 598 zł.

Powyższa podwyżka nie będzie jednak dotyczyła wszystkich. Tarcza antykryzysowa 4.0 wprowadziła zwolnienie, którym zostali objęci właściciele i użytkownicy wieczyści. Oznacza to że właściciel lub użytkownik wieczysty, chcąc złożyć wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej swojej nieruchomości, nie będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty skarbowej. Opłata w pełnej wysokości będzie należna od wniosków o wydanie decyzji składanych przez osoby inne niż właściciele lub użytkownicy wieczyści bez względu na to, czy planują wybudowanie budynku mieszkalnego.

Pozostawianie w obrocie prawnym decyzji o warunkach zabudowy wydawanych na wniosek osób trzecich wywołuje negatywne skutki prawne i finansowe dla gminy

Jak podkreślają twórcy tarczy antykryzysowej 4.0 celem wprowadzanej regulacji jest zniechęcenie osób do wnioskowania o wydanie decyzji warunkach zabudowy bez wyraźnego celu społeczno-gospodarczego, a także poprawa stanu finansów gmin przez częściowe sfinansowanie prowadzenia tych postępowań z wpływów z opłaty skarbowej. W obowiązującym stanie prawnym każdy podmiot ma prawo wystąpić z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy, nawet niedysponujący jakimkolwiek prawem do nieruchomości. W konsekwencji większość wniosków trafiających do gmin jest składana przez osoby trzecie, niebędące właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości. W wielu przypadkach podejmowane działania mają na celu wyłącznie sprawdzenie możliwości podjęcia inwestycji na określonych przez podmiot nieruchomościach, w konsekwencji nie przekładają się na uzyskane pozwolenia na budowę.

W rezultacie obowiązujące regulacje prawne spowodowały wzrost liczby prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego postępowań administracyjnych zakończonych wydaniem decyzji o warunkach zabudowy, które nie mają przełożenia w liczbie wydawanych decyzji o pozwoleniach na budowę. To duże obciążenie administracyjne dla urzędów gmin, które bardzo często wymaga zatrudniania osób wyłącznie do wykonywania tego typu czynności lub zamawiania przygotowania rozstrzygnięć u zewnętrznych podmiotów, a nie tworzy wartości dodanej w otoczeniu społeczno-gospodarczym.

Ponadto pozostawianie w obrocie prawnym decyzji o warunkach zabudowy wydawanych na wniosek osób trzecich wywołuje negatywne skutki prawne i finansowe dla gminy. Z chwilą wejścia planu miejscowego w życie (na terenie, na którym była tzw. „luka planistyczna”) wartość nieruchomości może być uzależniona m.in. od wydanych decyzji o warunkach zabudowy, co w efekcie niweczy zasadność ustalenia opłaty planistycznej, bowiem drastycznie zaniża jej wartość lub w ogóle uniemożliwia jej naliczenie.

Pozostają natomiast dylematy na etapie opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, odnośnie tego czy decyzje o warunkach zabudowy należy w nich uwzględniać. Należy przy tym podnieść okoliczność, że nawet na etapie procedowania planu, można jeszcze uzyskać decyzję o pozwoleniu na budowę. Wtedy nie ma innego wyjścia jak tylko uwzględnienie takiej inwestycji w planie, a w przypadku braku jej zgodności ze studium, wyłączenie danego obszaru z opracowania planu miejscowego.

Zdaniem ustawodawcy zmiany te ograniczą liczbę wydawanych decyzji, które i tak nie przełożyłyby się na realizację przedsięwzięć budowlanych. W konsekwencji ograniczy to również konieczność przenoszenia decyzji o warunkach zabudowy na inne podmioty. Dlatego przyjęta regulacja zredukuje m.in. negatywny dla systemu planowania przestrzennego proceder przenoszenia decyzji o warunkach zabudowy dla części nieruchomości, dla której wydana została decyzja o warunkach zabudowy.

 

Nasze publikacje

rbiuletyn

 

lipiec-wrzesień 2023

RB Biuletyn numer 44

pobierz magazyn

Nasze publikacje

rb restrukturyzacje             russellbedford             rbdombrokersi