Sukcesja w zakresie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego w odniesieniu do praw i obowiązków każdej z łączących się spółek została wyrażona przez ustawodawcę w art. 93 Ordynacji. W chwili obecnej nie pozostawiono wątpliwości, że sukcesja podatkowa dotyczy zarówno przejęcia spółki, jak i zawiązania nowej spółki. Zasada sukcesji pełnej zostaje jednak ograniczona, jeżeli szczególny przepis stanowił odmiennie; ma to miejsc np. w przypadku możliwości rozliczenia straty podatkowej zrealizowanej przez spółkę przejmowaną w spółce przejmującej po połączeniu tych spółek.
W odniesieniu do podatku od towarów i usług następca prawny, w przypadku łączenia spółek, wstępuje w prawo do obniżenia podatku należnego i zwrotu różnicy podatku, nabyte przez spółkę przejmowaną lub spółki łączące się przez wiązanie nowej spółki. Przejęciu praw towarzyszy przejecie obowiązków. Zasady postępowania w tym zakresie powinny wynikać z planu połączenia.
Należy zauważyć, iż w trybie sukcesji uniwersalnej zostają przejęte także zezwolenia, koncesje, ulgi, o ile odnośne decyzje lub stosowne ustawy nie przewidują innych postanowień w tym zakresie. W tym zakresie następuje także przejęcie zakładów pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy. W związku z połączeniem wygasają z mocy prawa wzajemne należności i zobowiązania łączących się spółek.
W odniesieniu do podatku od towarów i usług następca prawny w przypadku łączenia spółek wstępuje w prawo do obniżenia podatku należnego i zwrotu różnicy podatku, nabyte przez spółkę przejmowana, lub spółki łączące się przez wiązanie nowej spółki. Przejęciu praw towarzyszy przejecie obowiązków, a zasady postępowania w tym zakresie powinny wynikać z planu połączenia.
