Różnice znaczeniowe pojęć polityki inwestycyjnej oraz strategii inwestycyjnej w kontekście działalności Alternatywnych Spółek Inwestycyjnych

Podmiot występujący z wnioskiem o wpis do prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego rejestru zarządzających ASI zobowiązany jest złożyć stosowny wniosek wraz z wymaganymi załącznikami, w tym m.in. opisem polityki inwestycyjnej oraz opisem strategii inwestycyjnej alternatywnej spółki inwestycyjnej, którą wnioskodawca zamierza zarządzać. Zgodnie z art. 70 zc ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (dalej jako: „Ustawa o funduszach inwestycyjnych”) do wniosku o wpis zarządzającego ASI do rejestru zarządzających ASI dołącza się opis alternatywnych spółek inwestycyjnych wraz ze wskazaniem nazw tych spółek, którymi wnioskodawca zamierza zarządzać, obejmujący planowaną łączną wartość aktywów wchodzących w skład portfeli inwestycyjnych tych spółek oraz - opis polityki inwestycyjnej oraz strategii inwestycyjnej każdej z tych spółek.

Sprawdź szczegóły na szkoleniu:

Alternatywne Spółki Inwestycyjne (ASI) w praktyce – zarządzanie inwestycjami oraz pozyskanie kapitału. Warsztaty praktyczne

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca wyraźnie zróżnicował pojęcia polityki inwestycyjnej oraz strategii inwestycyjnej, mimo że pozornie pojęcia te wydają się zbliżone, synonimiczne. Zatem, mimo że pojęcia „polityki inwestycyjnej” oraz „strategii inwestycyjnej” mogą swoim zakresem obejmować elementy o zbliżonym charakterze, to jednak są to dwa odrębne, a jednocześnie obligatoryjne elementy opisu ASI.

Strategia inwestycyjna jako uzupełnienie polityki inwestycyjnej

Opis polityki inwestycyjnej ASI oraz opis strategii inwestycyjnej ASI powinny zostać ujęte w sposób odrębny, z uwzględnieniem wymagań określonych zarówno dla opisu polityki inwestycyjnej (stosowany jest tu w drodze analogii art. 20 Ustawy o funduszach inwestycyjnych), jak również dla opisu strategii inwestycyjnej (art. 5 ust. 2 rozporządzenia 231/2013).

Zgodnie z art. 70b Ustawy o funduszach inwestycyjnych polityka inwestycyjna alternatywnej spółki inwestycyjnej określa sposób lokowania jej aktywów. Zgodnie z art. 20 Ustawy o funduszach inwestycyjnych zasady polityki inwestycyjnej funduszu inwestycyjnego określają sposoby osiągania celu inwestycyjnego, a w szczególności:

• typy i rodzaje papierów wartościowych i innych praw majątkowych będących przedmiotem lokat funduszu;
• kryteria doboru lokat;
• zasady dywersyfikacji lokat i inne ograniczenia inwestycyjne;
• dopuszczalną wysokość kredytów i pożyczek zaciąganych przez fundusz. 1a. Statut funduszu inwestycyjnego w części dotyczącej zasad polityki inwestycyjnej funduszu inwestycyjnego określa szczegółowe, niewynikające z przepisów ustawy, zasady dywersyfikacji lokat i innych ograniczeń inwestycyjnych.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 5 rozporządzenia 231/2013, opis strategii inwestycyjnej, zawiera co najmniej następujące informacje:

• główne kategorie aktywów, w które ASI może inwestować;
• wszelkie sektory przemysłowe, geograficzne lub inne sektory rynkowe bądź szczególne klasy aktywów, które są przedmiotem strategii inwestycyjnej;
• opis polityki ASI w zakresie zaciągania pożyczek lub dźwigni finansowej.

Strategia inwestycyjna pełni zatem funkcję uzupełniającą w stosunku do treści polityki inwestycyjnej poprzez uszczegółowienie zasad lokowania aktywów ASI. Katalog typowych strategii inwestycyjnych został wskazanych w załączniku IV do rozporządzenia 231/2013 (pkt 10 wzoru raportu dotyczącego AFI), przy czym katalog ten nie jest wyczerpujący, w związku z czym nie jest wykluczone stosowanie innych strategii inwestycyjnych. Nie jest jednak wystarczające wskazanie wyłącznie nazwy wybranej strategii inwestycyjnej.

Szczególną uwagę należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 70b ust. 2 Ustawy o funduszach inwestycyjnych polityka inwestycyjna oraz strategie inwestycyjne są określane w dokumentach założycielskich alternatywnej spółki inwestycyjnej oraz w dokumentach, w tym regulaminach, przyjętych przez zarządzającego ASI dotyczących działalności prowadzonej przez ASI. Możliwe jest zatem uszczegółowienie opisu polityki inwestycyjnej i strategii inwestycyjnych ASI oraz zasad ich realizacji, w tym przede wszystkim w zakresie informacji wrażliwych, chronionych tajemnicą przedsiębiorstwa, w regulaminach przyjętych przez zarządzającego ASI dotyczących działalności prowadzonej przez ASI, które nie są ujawnianie w KRS i nie są dostępne publicznie.

Elementy polityki inwestycyjnej i strategii inwestycyjnej

Zgodnie ze stanowiskiem Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie treści dokumentów polityki inwestycyjnej i strategii inwestycyjnej alternatywnej spółki inwestycyjnej z dnia 5 marca 2018 r. na wstępie polityki inwestycyjnej ASI zarządzający alternatywną spółką inwestycyjną powinien wskazać określony zamiar, który w ramach wykonywanej działalności inwestycyjnej będzie realizować, lokując środki inwestorów w oznaczony sposób, a zatem należy określić cel inwestycyjny ASI. Kolejnym elementem polityki inwestycyjnej powinno być wskazanie metod osiągnięcia celu inwestycyjnego, przy jednoczesnym uwzględnieniu metod ograniczania ryzyka inwestycyjnego związanego z działalnością ASI. Opis polityki inwestycyjnej powinien przynosić odpowiedź na pytanie, w jaki sposób ASI będzie wykorzystywała pozyskany kapitał, aby w efekcie uzyskać korzystny dla inwestorów wynik finansowy inwestycji. Opis polityki inwestycyjnej powinien również umożliwić inwestorom oszacowanie ryzyk związanych z nabyciem praw uczestnictwa alternatywnej spółki inwestycyjnej. Ponadto określenie w treści polityki inwestycyjnej typów i rodzajów papierów wartościowych i innych praw majątkowych będących przedmiotem lokat ASI powinno zawierać enumeratywne wyliczenie wszelkich kategorii aktywów, w które ASI może inwestować. Wyliczenie to powinno być dokonane w sposób na tyle szczegółowy, by nie pozostawały żadne wątpliwości odnośnie możliwych kategorii lokat ASI.

Zatem polityka inwestycyjna wyznacza ogólne ramy w zakresie lokowania aktywów. Realizacja polityki inwestycyjnej następuje na etapie podejmowania konkretnych decyzji inwestycyjnych. Zgodnie z wytycznymi ESMA „przedsiębiorstwo, które posiada politykę w sprawie tego, jak ma być zarządzany kapitał zbiorczy w przedsiębiorstwie, aby generować zwrot łączony dla inwestorów, od których został pozyskany, powinno być uważane za posiadające określoną politykę inwestycyjną zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) ppkt (i) Dyrektywy ZAFI”.

Podsumowując, opis polityki inwestycyjnej oraz strategii inwestycyjnej powinny być ujęte w sposób odrębny, zarówno w dokumentach założycielskich, jak i w regulacjach wewnętrznych ASI. Na gruncie Ustawy o funduszach inwestycyjnych są bowiem pojęcia o różnych znaczeniach, mimo że w języku potocznym mogą wydawać się synonimiczne. Zwrócić należy również uwagę, że dokumenty w postaci polityki inwestycyjnej oraz strategii inwestycyjnej ASI powinny być spójne, jasne, wzajemnie niesprzeczne. Dokumenty te powinny stanowić akty wewnętrzne alternatywnej spółki inwestycyjnej przyjmowane zgodnie z zasadami reprezentacji.