O interpretację wystąpiła kobieta, która jest współwłaścicielką kamienicy wpisanej do gminnej ewidencji zabytków. Znajdują się w niej lokale mieszkalne i użytkowe. Są wynajmowane, a kobieta uzyskuje z tego tytułu przychody, proporcjonalnie do swojego udziału. Ta kobieta rozlicza się tak, że od przychodów odlicza koszty ich uzyskania, a podatek płaci od dochodu. Wśród kosztów są np. wydatki związane z utrzymaniem właściwego stanu technicznego budynku, czyli na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane, wykonane zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi.
Z obowiązujących od 1 stycznia 2022 r. przepisów wynika, że połowę wydatków na prace związane z remontem zabytku można odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym. Jest to tzw. ulga na zabytki. Fiskus potwierdza, że wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane można rozliczyć w kosztach wynajmu. Jest jedno „ale”. Jeśli wykonane czynności prowadzą do ulepszenia środka trwałego, mogą zwiększyć podstawę jego amortyzacji. Stwierdzono, że kobieta może skorzystać z ulgi na zabytki. Nie wyklucza tego rozliczenie nakładów w kosztach.
W ustawie o PIT nie ma natomiast przepisu wykluczającego możliwość skorzystania z ulgi na zabytki z powodu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że współwłaścicielka kamienicy ma prawo do odliczenia od dochodu.
Podsumowując, można stwierdzić, że ulga jest dla osób rozliczających się według skali, ryczałtowców, a także tych, którzy są na liniowym PIT. Nowelizacja Polskiego Ładu (która aktualnie jest w Sejmie) przewiduje ograniczenie ulgi od 1 stycznia 2023 r..
