Decyzja zabezpieczająca może być wydana w toku postępowania podatkowego lub podczas kontroli podatkowej. W praktyce może to wyglądać tak, że kontrolerzy podatkowi dopatrzą się drobnych nieprawidłowości i z tego powodu zastosują omawiane narzędzie niejako „na wszelki wypadek”. Uzasadnienia takich decyzji mogą być formułowane w sposób bardzo ogólnikowy.
Kłopoty przedsiębiorców z organami podatkowymi najczęściej polegają na tym, że urząd skarbowy wykrywa nieprawidłowości i nakłada karę finansową, która niekiedy rujnuje biznes i pozbawia płynności finansowej. W myśl art. 33. Ordynacji Podatkowej kontroler ma też prawo do zabezpieczenia na majątku podatnika, jeśli zachodzi uzasadniona obawa, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane. Przepis jest jednak sformułowany w sposób bardzo ogólnikowy. Pole do nadużyć ze strony urzędników jest w tej kwestii ogromne. Czy można się przed tym skutecznie obronić?
Szczegół ma znaczenie
Zgodnie z treścią przepisu zabezpieczenie majątkowe można zastosować „w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku”. Z pozoru wszystko wydaje się przejrzyste, jednak całość może się skomplikować z powodu sformułowania „w szczególności”. Ten szczegół sprawia, że powodem zajęcia majątku może być subiektywne przekonanie urzędnika, że doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości po stronie podatnika.
Decyzja zabezpieczająca może być wydana w toku postępowania podatkowego lub podczas kontroli podatkowej. W praktyce może to wyglądać tak, że kontrolerzy podatkowi dopatrzą się drobnych nieprawidłowości i z tego powodu zastosują omawiane narzędzie niejako „na wszelki wypadek”. Uzasadnienia takich decyzji mogą być formułowane w sposób bardzo ogólnikowy.
Nadgorliwość urzędnika a ryzyko utraty płynności finansowej
Treść przepisu wskazuje na to, że decyzja zabezpieczająca standardowo jest wydawana tylko wtedy, gdy podatnik uporczywie uchyla się od rozliczeń z fiskusem lub celowo wyprzedaje majątek po to, aby uniemożliwić wywiązanie się z należności. Inne okoliczności mogą być podstawą decyzji zabezpieczającej jedynie wyjątkowo.
Tyle w teorii. Nadgorliwość organu podatkowego może jednak spowodować zamrożenie znacznej części konta przedsiębiorcy i utratę płynności finansowej. Adresat takiej decyzji nie jest jednak pozbawiony możliwości obrony.
Od decyzji zabezpieczającej można się odwołać. Należy wtedy podnieść argument, że nie istnieje uzasadniona obawa do przypuszczenia, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane. Brak reakcji ze strony „ukaranego” przedsiębiorcy może wręcz zachęcić organ podatkowy do dalszych represyjnych kroków z powodu powstania wrażenia akceptacji i „przyznania się do winy”. Niekorzystne rozstrzygnięcie organu podatkowego w omawianej kwestii nie musi oznaczać przegranej.
Autor:
Ekspert Russell Bedford
