Bank w kwestii rozstrzygnięcia problemu zadał dwa pytania:
-„Czy limit kwotowy, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop, odnosi się do wydatków na nabycie Usług, wyrażonych w kwotach netto − zarówno w przypadku nabycia Usług od podatników zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT czynni (zakupy krajowe), jak i nabycia ich od podmiotów mających siedzibę poza granicami Polski (import usług);”
-„Czy wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop, podlega kwota netto należności w stosunku do podmiotu powiązanego, natomiast kwota naliczonego podatku od towarów i usług niepodlegająca odliczeniu − zarówno w przypadku nabycia Usług od podatników zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT czynni (zakupy krajowe), jak i nabycia ich od podmiotów mających siedzibę poza granicami Polski (import usług) − stanowi koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a-c updop.?”
Stanowisko banku wynika wprost z wykładni literalnej art. 15e ust. 1 updop. Przepis ten w sposób jasny warunkuje kategorie wydatków podlegających limitowaniu, w stosunku do wydatków poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych określeniem „koszty usług” lub „koszty wszelkiego rodzaju opłat i należności”. Ze względu na neutralność i charakter podatku VAT nie sposób uznać, że kwota podatku VAT mieści się w pojęciu „koszty usług”. Pogląd, że limit kwotowy, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop, odnosi się do wydatków na nabycie usług wyrażonych w kwotach netto, jest również konsekwencją podstawowej cechy konstrukcyjnej podatku od towarów i usług – tj. jego neutralności. Bank wypowiedział się w sposób jednoznaczny, zaznaczając, że neutralność podatku VAT, respektowana na gruncie podatków dochodowych, jest powodem, który sprawia, że podatek powinien być pominięty w analizie ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych, o ile sama ustawa nie stanowi inaczej. Tym samym limit, o którym mowa w art. 15e updop, ze względu na brak jednoznacznego wskazania, że ww. ogólna zasada nie ma zastosowania, należy odnosić do kwot netto, reprezentujących faktyczne wynagrodzenie usługodawcy i jednocześnie faktyczny koszt nabycia usług przez usługobiorcę.
Natomiast odpowiadając na pytanie drugie, bank stanął na stanowisku, że sposób ujęcia naliczonego lub należnego podatku VAT, wynikający z ustawy o podatku od towarów i usług, determinuje to, czy dana kwota podatku może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a-c udpop. Żadne inne kryteria nie wpływają na ww. rozróżnienie między kwotą podatku VAT stanowiącą koszt podatkowy a kwotą VAT niestanowiącą takiego kosztu.
Zatem po przekroczeniu przez bank limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów wydatki na rzecz podmiotów powiązanych, wyrażone w kwocie netto.
Natomiast kwota podatku VAT:
- podlegającego odliczeniu − nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a-c updop;
- niepodlegającego odliczeniu − zarówno w przypadku podatku związanego z nabyciem Usług od podatników zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT czynni (zakupy krajowe), jak i nabycia ich od podmiotów mających siedzibę poza granicami Polski (import usług) − będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu również na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a-c updop.
Podsumowując, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z Bankiem, iż intencją ustawodawcy jest stosowanie przez podatników art. 15e updop w stosunku do kwot netto kosztów usług nabywanych od podmiotów powiązanych oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 lit a-c udpop w stosunku do związanych z nimi kwot podatku VAT.
Inaczej mówiąc, przepisy art. 15e updop nie wpłynęły na samodzielność 16 ust. 1 pkt 46 lit a-c udpop, który nadal jest jedyną podstawą dla dokonania klasyfikacji kosztowej podatku VAT, również w sytuacji, w której koszt netto nabywanej usługi jest przedmiotem limitowania zgodnie z art. 15e updop.
Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2018 r. 0114-KDIP2-3.4010.96.2018.6.MC