W udzielonej odpowiedzi MF wskazał, iż ustawa o CIT oraz odpowiednie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają przepisy, które pozwalają na przypisanie odpowiedniej części dochodu do zakładu zagranicznego.
Aby takie przypisanie było możliwe stosuje się pewną fikcję prawną, która polega na traktowaniu zakładu jak odrębnego od jednostki macierzystej podmiotu. Jak wskazuje MF takie rozwiązanie jest powszechnie przyjętą praktyką tworzenia rozwiązań w ramach międzynarodowego prawa podatkowego. Z kolei na podstawie polskich przepisów (art. 11 ust. 8d updop) zakład zagraniczny jest traktowany jak podmiot powiązany ze swoją jednostką macierzystą, a w konsekwencji znajdują do niego zastosowanie obowiązki w zakresie sporządzenia dokumentacji podatkowej, obowiązki w zakresie uproszczonego sprawozdania oraz dopuszczana jest możliwość szacowania przez organy podatkowe wysokości dochodu przypisanego do tego zakładu.
MF podkreśla, że w odniesieniu do zakładów zagranicznych nie zostały wprowadzone żadne szczególne wyłączenia w zakresie obowiązków dokumentacyjnych. Oznacza to, że aktualnie obowiązujące progi dokumentacyjne (odpowiednio 2 mln EUR dla podstawowego obowiązku dokumentacyjnego, 10 mln EUR dla obowiązku sporządzenia analizy porównawczej) należy ustalać w odniesieniu do przychodów i kosztów przypisanych do tego zakładu. W udzielonej odpowiedzi na interpelacje nie poruszono natomiast kwestii tego, w jaki sposób należy ustalać wartość transakcji realizowanych miedzy zakładem a jego jednostką macierzystą.
Odpowiedź Ministra Finansów na interpelację poselską z dnia 14 listopada 20198 r., DCT1.054.2.2018