Wnioski przedstawione w raporcie dotyczą przede wszystkim tego z jakich danych i w jaki sposób może korzystać podatnik sporządzający analizę porównawczą. W rekomendacji wskazano m.in. w jaki sposób należy rozumieć ustawowe kryterium lokalności danych (co budzi uzasadnione wątpliwości podatników wobec zapisu ustawowego, zgodnie z którym analiza danych porównawczych powinna zawierać dane porównywalne o podmiotach mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jeżeli dane są dla podatnika dostępne). W odniesieniu do tego kryterium wyjaśniono, że podatnicy powinni w pierwszej kolejności kierować się czynnikami porównywalności a to czy ostatecznie zidentyfikowane dane będą miały charakter lokalny, regionalny, globalny czy też inny, powinno być pochodną tych czynników i dostępności danych. Zgodnie z rekomendacją brak lokalnych obserwacji w przyjętej próbie nie może stanowić przesłanki do zakwestionowania analizy porównawczej, o ile ustawowe kryteria porównywalności są spełnione.
Publikacja zawiera również uwagi dotyczące wykorzystania danych wewnętrznych, w których wskazano ich korzystanie z jakiego źródła informacji jest zarówno korzystne z punktu widzenia podatnika (czas i koszty) jak i preferowane przez organy podatkowe (potencjalnie wysoki stopień porównywalności). Ich wykorzystanie wymaga zachowania ścisłych kryteriów porównywalności, w związku z czym decydując się na korzystanie z danych wewnętrznych podatnik powinien zadbać o odpowiednie udokumentowanie, że takie kryteria porównywalności w przypadku wykorzystanych danych wewnętrznych zostały spełnione.
W komentarzu dotyczącym wykorzystania danych ofertowych wskazano natomiast, że co do zasady dane z ofert powinny stanowić źródło informacji do sporządzania opisu zgodności warunków transakcji, a jedynie nieliczne dane ofertowe (pochodzące np. z giełdy towarowej) po spełnieniu kryteriów porównywalności, mogą potencjalnie stanowić dane przydatne dla przeprowadzenia analizy porównawczej metodą porównywalnej ceny niekontrolowanej.
Wskazano przy tym, że żaden przepis polskiej ustawy ani dokumenty OECD czy też JTPF nie zawierają zapisów, które zabraniałyby wykorzystanie danych ofertowych w procesie analizy rynkowych warunków transakcji.
Z pozostałych uwag jakie zostały przedstawione w tej publikacji warto zwrócić uwagę również na te dotyczące wykorzystania/odrzucenia wartości skrajnych z próby danych porównawczych. W praktyce sporządzając analizy porównawcze, szczególnie w przypadku danych dotyczących całych podmiotów, w trakcie doboru próby podatnicy pozyskują dane podmiotów, które osiągnęły stratę, w dotychczasowej praktyce pojawiały się często wątpliwości, czy takie dane mogą być wykorzystane. Rekomendacja w tym zakresie wskazuje, że ujemny wynik finansowy danego podmiotu nie powinien być wyłączną podstawą do jego wyeliminowania w trakcie doboru próby. Konieczność wyłączenia danych dotyczących takiego podmiotu może zaistnieć, o ile jest to uzasadnione okolicznością, iż podmiot ten nie spełnia któregoś (jednego lub wielu) z kryteriów porównywalności przyjętych w trakcie przeprowadzania analizy. Wskazano również, że dopuszczenie możliwości posługiwania się miarami statystycznymi powinno służyć wyeliminowaniu wpływów wartości skrajnych na ostateczny zakres jaki w wyniku analizy zostaje ustalony jako przedział wartości rynkowych.
W pozostałych komentarzach w większości potwierdzono obserwacje, jakie są znane na dzień dzisiejszy na podstawie obowiązujących przepisów i utrwalonej praktyki:
- potwierdzono, iż organy skarbowe nie powinny stosować danych pochodzących ze źródeł niedostępnych publicznie (zakaz stosowania tzw. secret comparables);
- potwierdzono, iż brak jest wytycznych dotyczących rekomendowanej czy też minimalnej liczebności próby porównawczej;
- co do wyboru punktu z przedziału wskazano, iż co do zasady każdy punkt w przedziale, w którym znajdują się dane spełniające kryteria porównywalności stanowi informację o cenie rynkowej;
- potwierdzono konieczność dokonywania cyklicznego przeglądu rzeczywistego przebiegu transakcji w celu dokonania aktualizacji analizy porównawczej w sytuacji gdy podatnik stwierdzi w oparciu o indywidualnie przyjęte kryteria porównywalności powstanie znacznych różnic.
Publikacja 2 grupy roboczej dotyczy sporządzania opisów zgodności warunków transakcji oraz innych zdarzeń ustalonych z podmiotami powiązanymi z warunkami, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne. W ramach publikacji zawarto komentarze, które mogą stanowić pewną podpowiedź w jaki sposób podatnicy mogą sobie poradzić ze sporządzeniem opisu zgodności:
- wskazano, iż sporządzając opis zgodności podatnik powinien wyjaśnić dlaczego przygotowanie analizy porównawczej nie było możliwe (nie ma obowiązku „eliminowania” wszystkich dopuszczalnych metod szacowania cen) następnie wskazać z jakich danych skorzystał (informacje wewnętrzne dotyczące przyjętej praktyki, znajomość branży, profesjonalnych standardów itp.), uzasadnić wybór tych danych i ostatecznie przedstawić wyniki przeprowadzonej przez siebie analizy;
- opisem zgodności może być każde opracowanie lub wywód, na mocy którego podatnik uprawdopodobni, że w transakcji kontrolowanej zastosował warunki rynkowe;
- opis może mieć dowolną formę – opisu słownego, graficznego, diagramu, zestawienia tabelarycznego, czy też łącznie kilku takich form;
- opis zgodności może zawierać wyceny niezależnych ekspertów, ogólnodostępne analizy rynkowe/branżowe, powszechnie używane w danej branży notowania rynkowe, informacje na temat ofert cenowych, dane wewnętrznie dostępne dla podatnika (umowy z kontrahentami, polityki wewnętrzne i inne), przeprowadzone analizy dotyczące inwestycji/produktu/ponoszonych kosztów, odniesienie do ogólnej sytuacji ekonomicznej czy też do Wytycznych OECD oraz prac JTPF.
W zakresie powyższych komentarzy/rekomendacji podatnicy mogą nadal odnieść wrażenie braku jednoznacznych wskazówek w wielu aspektach, jednak powyższe wskazówki można potraktować jako zalecenie, aby podatnicy nie obawiali się wykorzystywać wszelkich dostępnych wewnętrznie czy też zewnętrznie danych dla analizowania ora potwierdzania rynkowego charakteru realizowanych transakcji z podmiotami powiązanymi. Ze względu na charakter tematyki cen transferowych formułowanie wszelkiego rodzaju generalnych zaleceń zawsze będzie zawierało zastrzeżenie, iż w każdym przypadku należy odwołać się do indywidualnych, specyficznych warunków i okoliczności danej konkretnej transakcji.
Link do publikacji:’
Autor
Leszek Dutkiewicz
Partner w Russell Bedford. Od 2011 roku związany z Russell Bedford Poland. W latach 2008 – 2011 pracował dla czołowych firm doradczych (Ernst&Young, KPMG, BDO) świadcząc usługi z zakresu doradztwa podatkowego. Specjalizuje się w prawie podatkowym i gospodarczym, przede wszystkim w zakresie prawa podatkowego międzynarodowego, postępowań podatkowych, podatku VAT oraz cen transakcyjnych. Autor publikacji o tematyce związanej z prawem podatkowym, cywilnym i międzynarodowym. Wykładowca na szkoleniach z zakresu prawa podatkowego. Posiada wykształcenie prawnicze, w 2008 roku ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.
