Interpretacja łódzkiego przedstawiciela fiskusa jest jedną z wielu niekorzystnych dla podatników decyzji. Podobny pogląd wyraził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2014 r. [nr IBPP2/442-374/14/BW].
Przykładowo 23 września 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów (sygn. IPTPP4/443-447/14-4/MK) nie podzielił zdania Wnioskodawcy
i nie wyraził zgody na odliczenie 100% VAT od samochodów, które używane są przez pracowników do celów służbowych oraz prywatnych. Na decyzję nie miały wpływu deklaracje Wnioskodawcy o podpisaniu umowy z pracownikami o odpowiedzialności za powierzone mienie. Bez znaczenia pozostał fakt, iż pracodawca pobierał opłatę za prywatne korzystanie z aut w wysokości 20 % miesięcznych kosztów poniesionych na ich utrzymanie, szczególnie z faktur dotyczących napraw i konserwacji. Zdaniem fiskusa zapłata za użytkowanie aut do celów prywatnych nie przesądza o tym, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podkreślił również, że dojazd pracownika z miejsca zamieszkania do miejsca pracy samochodem służbowym nie może być jednoznacznie określony jako czynność wykonywana w ramach działalności gospodarczej. Nie sposób ustalić, czy podróż odbywa się w zakresie obowiązków służbowych, czy już po godzinach pracy. Taka sytuacja wyklucza możliwość pełnego odliczenia VAT od wydatków ponoszonych na utrzymanie pojazdów samochodowych. Zatem Wnioskodawcy przysługuje jedynie ograniczone do 50 % prawo odliczania podatku VAT związanego z wydatkami na naprawę i konserwację.
Organy podatkowe nie kwestionują właściwości stwierdzenia, że przekazanie samochodu do prywatnego użytkowania za opłatą stanowi jego wykorzystanie w ramach działalności gospodarczej. Podkreślają jednak, że w świetle obecnie obowiązujących przepisów, aby móc skorzystać z pełnego odliczenia VAT pracodawca musi wykazać, że auto nie jest użytkowane do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą i nawet potencjalnie nie istnieje taka możliwość. We wnioskach podatników o wydanie interpretacji skierowanych do Dyrektorów Izb Skarbowych pojawiają się propozycje dotyczące sposobów wykazania braku możliwości użytku prywatnego aut. Zdaniem podatników, aby to osiągnąć powinni wprowadzać właściwie regulaminy i zarządzenia, a także nadzorować użytkowanie samochodów podczas wykonywania obowiązków służbowych za pomocą urządzenia GPS. Jednak jak wynika z wydanych interpretacji, również podjęcie tych działań może okazać się nie wystarczające w celu wykazania użytkowania samochodów służbowych tylko
i wyłącznie w ramach działalności gospodarczej.
Interpretacja łódzkiego przedstawiciela fiskusa jest jedną z wielu niekorzystnych dla podatników decyzji. Podobny pogląd wyraził Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2014 r. [nr IBPP2/442-374/14/BW]. Odmienne stanowisko w tej sprawie przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Orzekł, że nie można pozbawić pracodawcy prawa do pełnego odliczenia VAT w przypadku, gdy pracownik korzysta ze służbowego auta w celu dojazdu do pracy ( wyrok z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1834/14, nieprawomocny).
Wyrok ten może być początkiem bardziej korzystnej linii orzeczniczej. Rozpatrzona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie skarga dotyczy spółki, której przedmiotem działalności jest kontrola i nadzorowanie wykonanych zleceń w postaci dystrybucji materiałów reklamowych. Osoby zatrudnione w spółce wykonują czynności zawodowe przez cały tydzień, również w weekendy. Specyfika działalności wymaga częstego przemieszczania się z miejsca na miejsce, które nierzadko oddalone są od siebie nawet
o kilkadziesiąt kilometrów. Niezbędna jest również szybka reakcja pracowników spółki na wykryte nieprawidłowości oraz problemy. Oznacza to, że aby pracownicy mogli wykonać konieczne czynności kontrolno-nadzorcze muszą mieć samochód „pod ręką”. Osoby zarządzające spółką zdecydowały się wprowadzić regulamin użytkowania pojazdów, który obejmuje postanowienie o obowiązku parkowania samochodów w rejonie miejsca zamieszkania. Spółka zadbała o gwarancję wykorzystania pojazdów wyłącznie w celach służbowych. W związku z tym zawarła w regulaminie następujące postanowienia:
- Zakaz używania samochodów służbowych do innych celów niż wykonywanie obowiązków służbowych;
- Kary finansowe oraz możliwość rozwiązania umowy z użytkownikiem, który złamie zakaz wykorzystania samochodu w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą;
- Pracownicy są zobowiązaniu do sporządzania ewidencji przebiegu pojazdu.
Spółka przewidziała również konkretne działania jakie będzie podejmowała w celu nadzorowania wykorzystania samochodów. Jest to między innymi wewnętrzna kontrola polegająca na sprawdzeniu, czy pracownik wykonał zadanie zgodnie z poleceniem służbowym. Nadzorujący wykorzystają w tym celu telefon komórkowy oraz e-mail. Natomiast na użytkowników samochodów został nałożony obowiązek sporządzania raportów lub dokumentacji fotograficznych wykrytych nieprawidłowości.
Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, iż powyższe zasady użytkowania samochodów są wystarczające do tego, aby można było skorzystać z pełnego odliczenia VAT. Nie sposób uzasadniać braku tego prawa jedynie w oparciu o niemożność określenia dokładnego czasu i miejsca, w którym samochód będzie użytkowany. Tym bardziej, że niemożność ta wynika ze specyfiki prowadzonej działalności.
