Podmioty z branży handlu wyrobami elektronicznymi muszą zwiększyć poziom zaangażowania merytorycznego aby skutecznie walczyć o swoje prawa, szczególnie wówczas gdy zakres uznania administracyjnego organów skarbowych jest zbyt daleko idący.
Stałe utrzymywanie retoryki co do znacznego poziomu wartości zaniżonego podatku wynikającej z działań przestępców doprowadziło jednak do znacznego wzrostu kontroli podatkowych i skarbowych w podmiotach z tej branży, obejmujących lata przed wprowadzeniem ustawowych mechanizmów ochronnych zapobiegających powstawanie tych przestępstw. Jeśli zwiększa się ilość kontroli zawsze powstanie pytanie o jakość prowadzonych przez organy kontroli działań, szczególnie w aspekcie ochrony praw podatników przed zbyt daleko idącym uznaniem administracyjnym i tendencyjnym traktowaniem materiału dowodowego. Naturalną reakcją kontrolujących w takiej sytuacji jest zwiększony poziom podejrzliwości wobec aktywności operacyjnej przedsiębiorców z branży handlowej wyrobami elektronicznymi. Linia prezentowana w publikacjach prasowych nigdy przecież nie wykaże, iż wszyscy w branży elektronicznej oszukują na VAT a pomimo to organy kontrolujące swoim zachowaniem często założeniu takie potwierdzą. W Powstają sytuacje, w których podmioty z branży uczciwie rozliczający podatek staną się mimowolnymi ofiarami zaostrzonych procedur.
Z jednej strony podatnicy narażeni byli na przedłużone okresy uzyskiwania zwrotu nadpłaconego podatku, są także aktualnie narażeni na czynności organów podatkowych i kontroli skarbowej prowadzących do dyskwalifikacji możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług oraz podatku naliczonego do odliczenia. Podmioty z branży handlu wyrobami elektronicznymi muszą zwiększyć poziom zaangażowania merytorycznego aby skutecznie walczyć o swoje prawa, szczególnie wówczas gdy zakres uznania administracyjnego organów skarbowych jest zbyt daleko idący. W takiej sytuacji dobrze się stało, iż Trybunał Sprawiedliwości UE potwierdził swoim najnowszym orzeczeniem konieczność przeprowadzenia dogłębnych ustaleń potwierdzających świadomość podatnika o przestępnym charakterze realizowanej na jego rzecz dostawy. W wydanym wyroku TSUE (wyrok z dnia 22 października 2015 r., C-277/14 PPUH Stehcemp sp.j. Florian Stefanek, Janina Stefanek, Jarosław Stefanek) uznał, że zakwestionowanie prawa do odliczenia podatku VAT przy sprzedaży przez podmiot uznany za nieistniejący może być sprzeczne z przepisami UE, chyba, że w świetle obiektywnych ustaleń podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że dostawa wiązała się z przestępstwem.
Taka treść sentencji wyroku nakłada na organy kontroli dodatkowe obowiązki wiążące się z koniecznością obiektywnego wykazania nieuczciwości kontrahenta a nie wyłącznie przeczucia czy uznania administracyjnego że do takiej sytuacji doszło. Potrzebne są działania, których natura zgodna jest przykładowo z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2015 r. (sygn. akt: I FSK 605/14) uznający aby „w ramach swobodnej oceny nie zostały przekroczone granice dowolności, organ podatkowy przy ocenie zebranych w sprawie dowodów powinien, m.in. kierować się prawidłami logiki, zgodnością oceny z prawami nauki i doświadczenia życiowego, traktowania zebranych dowodów jako zjawisk obiektywnych, oceniania dowodów wyłącznie z punktu widzenia ich znaczenia i wartości dla rozpatrywanej sprawy, wszechstronnością oceny.” Ważne jest aby dążyć do eliminacji tendencyjnego sposobu oceny dowodów prowadzącego do błędnego ustalenia stanu faktycznego. Rola profesjonalnego pełnomocnika, podejmującego działania w możliwie wczesnym stadium postępowania kontrolnego staje się niepoślednia, obiektywizuje bowiem przedstawione przez podatnika fakty.
