Spór pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi rozpoczął się od momentu wprowadzenia do ustawy o PIT w art. 12 ustępu 2a, który określał wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych. Wartość ta ustalana jest od pojemności silnika samochodu: do 1600 cm³ jest to 250 zł, powyżej 1600 cm³ 400 zł. Organy podatkowe stały na stanowisku, iż kwota ta nie obejmuje wartości paliwa i powinno ono stanowić dodatkowy przychód jaki uzyskał pracownik z tytułu wykorzystywania samochodu.
NSA nie podzielił takiego poglądu prezentowanego przez organy podatkowe i stwierdził, iż zryczałtowany przychód obejmuje wszystkie koszty eksploatowania samochodu, w tym paliwo. Organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych usilnie starały się wykazać, że w kwotach zryczałtowanego przychodu mieszczą się poniesione opłaty na OC, AC, wszelkie naprawy, wymiany opon, ale paliwo już nie. NSA uznał taką wykładnię przepisu z art. 12 ust 2a PIT za nieracjonalną.
Sygn. akt: II FSK 1185/16
Autor:
Mikołaj Stanisławski
Od 2017 r. związany z kancelarią Russell Bedford Poland. W 2007 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2008-2011 r. odbył aplikację adwokacką. Od 2011 r. wpisany na listę adwokatów przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. W 2016 r. ukończył Podyplomowe Studium Podatków i Prawa Podatkowego UW. Specjalizuje się w sprawach podatkowych oraz karno-skarbowych.
