Wnioskodawca interpretacji zaprezentował stanowisko własne, z którego wynikało że cash pooling wewnątrz grupy kapitałowej nie podlega obowiązkowi podatkowej dokumentacji cen transferowych, gdyż taka czynność nie może być uznana za transakcję w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
„Pojęcie "transakcji" nie posiada definicji legalnej(...) należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, zgodnie z którym w przedmiotowym zakresie za transakcję należy uznać: operację handlową dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też zawarcie takiej umowy”
Wnioskodawca argumentował, że przepływy pieniężne oraz związana z nimi wypłata odsetek nie mogą być uznane za usługę.
Powołał się także na kilka interpretacji indywidualnych z lat 2011 a 2013, które wskazywały na brak obowiązku dokumentacyjnego w podobnych przypadkach.
Organ podatkowy ocenił to stanowisko jako nieprawidłowe:
„Umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki”
W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 13 września 2016 r., sygn. akt I SA/Gl 362/16 a także NSA w wyroku z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 991/16, który orzekł:
„faktycznym celem umowy cash-poolingu jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Oznacza to tym samym, że w ramach zawartej umowy jej uczestnicy dokonują transakcji, (...) a zatem o ile przekroczą one ustawowe kwoty opisane w art. 9a ust. 2 u.p.d.p. będą zobowiązane do sporządzenia stosownej dokumentacji podatkowej takich transakcji.”
Stanowisko organu podatkowego zwraca uwagę, że w przedmiotowej sprawie konieczne było badanie realnego celu czynności jaką jest cash pooling a nie tylko nie tylko definicji słownikowej pojęcia transakcji.
