Środki trwałe podlegają amortyzacji – koszt ich nabycia lub wytworzenia nie jest zaliczany jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, zamiast tego jest „rozłożony na raty”. Typowe przykłady aktywów tej kategorii to budynki, budowle, lokale i maszyny. Środki trwałe mogą być wycofane z działalności gospodarczej i stać się majątkiem prywatnym podatnika. Możliwa jest także ich sprzedaż.
Jeśli środek trwały zostanie wycofany z działalności gospodarczej i przekazany na cele osobiste podatnika, to taka operacja nie jest traktowana jak przychód i z tego powodu nie podlega opodatkowaniu. Nie oznacza to jednak, że można tą rzeczą swobodnie dysponować bez żadnych następstw na płaszczyźnie podatków dochodowych.
Jeśli np. samochód zostanie przejęty do majątku osobistego, a następnie sprzedany to cała operacja może być przychodem i spowodować konieczność zapłaty podatku dochodowego. Wszystko zależy od czasu jaki upłynął od wycofania środka trwałego działalności gospodarczej.
Jeśli środek trwały został sprzedany przed upływem sześciu lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym był wycofany z działalności gospodarczej, to wtedy powstaje przychód podlegający opodatkowaniu. Inaczej mówiąc taka czynność (sprzedaż środka trwałego wycofanego z działalności gospodarczej) może być neutralna podatkowo, jednak konieczny jest upływ czasu od momentu wycofania (nieco więcej niż sześć lat).
Następstwa podatkowe wyglądają analogicznie w przypadku likwidacji działalności gospodarczej. Tutaj również kluczowe znaczenia ma okres sześcioletni.
Należy pamiętać, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej konieczne jest sporządzenie wykazu składników majątkowych z podaniem m.in. nazwy danego składnika, daty nabycia, kosztów nabycia oraz sumy odpisów amortyzacyjnych.
Przychód podlegający opodatkowaniu powstaje gdy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu likwidacji działalności gospodarczej do dnia sprzedaży środka trwałego nie upłynęło sześć lat.
Należy zwrócić uwagę, że w przypadku zbycia środka trwałego podstawą opodatkowania jest różnica pomiędzy przychodem z jego zbycia a kosztem nabycia lub wytworzenia pomniejszonym o odpisy amortyzacyjne.
Autor:
Ekspert Russell Bedford,
