Celem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (dalej również: KSR nr 6)[1], jest, jak można przeczytać w punkcie 1.1. tego dokumentu: „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym”[2].
Celem Krajowego Standardu Rachunkowości (dalej: KSR) nr 10[1] „Umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz umowy koncesji na roboty budowlane lub usługi” jest określenie zgodnych z ustawą o rachunkowości[2] zasad wyceny i ujęcia w księgach rachunkowych oraz prezentacji i ujawnień w sprawozdaniu finansowym aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów wynikających z umów o partnerstwie publiczno-prywatnym w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym, oraz umów koncesji na roboty budowlane lub usługi w rozumieniu art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi.
Zawieszenie działalności gospodarczej, czyli czasowe zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej, określa art. 22 Ustawy Prawo przedsiębiorców Dz.U.2021.162 t.j. z dnia 2021.01.26. Przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z uprawnienia jakie daje ww. przepis prawa przedsiębiorców, m.in. w celu uniknięcia wielu kosztów oraz obowiązków.
Spółka z o.o. może z dowolnego powodu, np. w sytuacji przejściowych problemów z prowadzeniem firmy czy nieuzyskiwania dochodów jakich się spodziewała, postanowić o zawieszeniu działalności gospodarczej. Zarząd spółki z o.o. podejmuje uchwałę w przedmiocie zawieszenia działalności spółki. Zawieszenie, może nastąpić na okres nie krótszy niż 30 min i nie dłuższy niż 24 miesiące. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia jaki został wskazany we wniosku do KRS o wpis informacji o zawieszeniu, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku i trwa do dnia określonego we wniosku o wpis informacji o wznowieniu działalności. Zgodnie z treścią art. 20d ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, niezłożenie wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej przed upływem okresu 24 miesięcy od dnia zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, wszczynane jest z urzędu postępowanie przymuszające przez KRS, polegające na wpisaniu informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w dniu kolejnym po upływie okresu 24 miesięcy od dnia zawieszenia wykonywania działalności gospodarcze przez automatyczne umieszczenie jej w rejestrze przedsiębiorców.
Aby spółka z o.o. mogła zawiesić działalność gospodarczą musi spełnić poniższe warunki, o ile w umowie spółki nie zostały określone dodatkowe warunki. Spółka z o.o. mianowicie, może zawiesić działalność, o ile nie zatrudnia pracowników na umowę o pracę, na zasadzie powołania, wyboru, mianowania, spółdzielczą umowę o pracę. Z tego uprawnienia będzie mogła skorzystać także spółka zatrudniająca wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy. Nie ma jednak konieczności rozwiązywania umów cywilnoprawnych (zlecenia, dzieła). Poza wymogiem odnoszącym się do niezatrudniania pracowników albo pracowników o wskazanym powyżej statusie, ustawodawca nie przewiduje innych warunków, czy to przedmiotowych, czy to podmiotowych, od których zależałaby możliwość skorzystania z prawa zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Warto także zaznaczyć, iż spółka z o.o. (jak i inni przedsiębiorcy) mogą zawieszać oraz wznawiać wykonywanie działalności gospodarczej wielokrotnie, bowiem przepisy prawa nie przewidują w tym zakresie ograniczeń.
Spółka z o.o. w okresie zawieszenia działalności, nie może podejmować jakichkolwiek czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, za wyjątkiem działań mających na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu. Oznacza to, iż spółka wpisana do KRS w okresie zawieszenia działalności może podejmować tylko takie czynności, które umożliwią jej powrót do prowadzenia działalności.
W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej spółka z o.o.:
1) może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;
2) może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3) może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6) może osiągać przychody finansowe także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
W celu zgłoszenia zawieszenia działalności spółki z o.o. do KRS należy wypełnić elektroniczny wniosek w Portalu Rejestrów Sądowych, załączając do niego uchwałę zarządu spółki o zawieszeniu oraz oświadczenie zarządu o niezatrudnianiu pracowników. Informacja o zawieszeniu albo wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej jest zamieszczana w dziale 6 rejestru przedsiębiorców, nie jest natomiast ona ogłaszana w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Wniosek do KRS o zawieszenie działalności spółki nie podlega opłacie sądowej.
Autor: Barbara Figas, adwokat Russell Bedford Poland
Cel Krajowego Standardu Rachunkowości nr 6 (zwany dalej również: KSR nr 6) został określony w punkcie 1.1. tego dokumentu. Jest nim „określenie jednolitych zasad ujmowania w księgach rachunkowych rezerw, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, jak też ich wyceny oraz kryteriów prezentacji i ujawniania w sprawozdaniu finansowym” . Niniejszy artykuł skupi się przede wszystkim na kwestii wyceny; jednak przed jej omówieniem, warto zapoznać się z podstawowymi definicjami.
Celem Krajowego Standardu Rachunkowości nr 10 „Umowy o partnerstwie publiczno – prywatnym oraz umowy koncesji na roboty budowlane lub usługi”[1] (dalej zwany również: KSR nr 10) jest określenie zgodnych z ustawą o rachunkowości[2] zasad wyceny i ujęcia w księgach rachunkowych oraz prezentacji i ujawnień w sprawozdaniu finansowym aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów wynikających z umów o partnerstwie publiczno – prywatnym w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym[3] (dalej zwana również: ustawą o partnerstwie)[4], oraz umów koncesji na roboty budowlane lub usługi w rozumieniu art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi[5] (dalej zwana również: ustawą o koncesji)[6]. Klasyfikacja powyższych umów została zawarta w Załączniku nr 1 do KSR nr 10.
W poprzednich artykułach dotyczących Krajowego Standardu Rachunkowości nr 8[1], opublikowanych na stronie Russell Bedford Poland, była mowa o specyfice działalności deweloperskiej oraz o rodzajach umów deweloperskich. Kontynuując omawianie niektórych zagadnień poruszonych w tym dokumencie, warto również zwrócić uwagę na prezentację i ujawnianie informacji. Temat ten został opisany w Rozdziale X KSR nr 8.
Celem KSR nr 8[1], określonym w punkcie 1.1. tego dokumentu, jest wyjaśnienie głównych zasad polityki rachunkowości stosowanych do działalności deweloperskiej, zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz postanowień innych Krajowych Standardów Rachunkowości.
Od 1 lipca 2021 roku wchodzi w życie ustawa o doręczeniach elektronicznych. Nowe przepisy zmodyfikują między innymi formę komunikacji z organami publicznymi oraz sądami. Będzie to miało bezpośredni wpływ na funkcjonowanie spółek handlowych. Wcześniej już pisaliśmy o tym, iż Krajowy Rejestr Sądowy od 1 lipca zmienia również tryb obsługi podmiotów zarejestrowanych w KRS, wszystkie wnioski dotyczące zmian danych w podmiotach bądź rejestracja nowych będzie się odbywała wyłącznie w formie elektronicznej.
Już wkrótce, tzn. od 1 lipca 2021r., wejdzie w życie nowelizacja ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, która zmieni na wyłącznie teleinformatyczny sposób obsługi podmiotów podlegających wpisowi do KRS.
W związku z tym, iż sprawozdanie z działalności odzwierciedla specyfikę działalności jednostki i przedstawia jej dokonania oraz zamierzenia, jest sprawozdaniem opisowo-liczbowym i ma zindywidualizowany charakter, a jednocześnie nie posiada ujednoliconego wzoru. Dlatego KSR nr 9 zawiera jedynie wskazówki odnoszące się do pożądanych cech, zawartości i układu sprawozdania z działalności oraz do zasad jego sporządzania i prezentacji.
